PERLUKAH NIAT DALAM BERKONTRAK

NIAT DALAM BERKONTRAK 

Persoalan niat tidak diperuntukkan dalam Akta Kontrak walaubagaimanapun perkara ini hanya diputuskan oleh kes-kes terdahulu. Soalan yang ingin diwujudkan di sini apakah pihak-pihak yang memasuki perjanjian berniat mengikat diri mereka disisi undang-undang? Maksudnya adakah jika mereka engkar atau melanggar syarat perjanjian mereka boleh didakwa? Kadang-kadang ada keadan pihak-pihak kepada  perjanjian tidak mahu mengheret diri mereka sehingga ke tahap itu.

Apabila anda dipelawa untuk makan malam dengan seseorang, anda menerima pelawaan tersebut tetapi gagal hadir atas sebab yang tidak dapat dielakkan.

Anda menerima pelawaan bermain badminton dengan rakan anda pada sebelah petang, tetapi anda tidak dapat bermain kerana terlewat pulang.

Dalam kedua-dua keadan di atas adakah pihak yang kecewa boleh mengambil tindakan? Atau adakah wujud satu kontrak yang mengikat diantara kedua-dua pihak tersebut.

Dalam keadaan-keadaan ini kontrak yang sah tidak wujud. Begitu juga apabila melibatkan urusan-urusan rumahtanga di mana mereka tidak berniat untuk mengikat di sisi undang-undang. Bagi hubungan suami isteri mereka telahpun mengikat diri mereka dengan undang-undang berkenaan kekeluargaan dan perkahwinan. Ini kerana kontrak perkahwinan mereka wujud melalui undang-undang tersebut.

Untuk itu perjanjian dibahagikan kepada dua:

1. Perjanjian domestik, keluarga dan sosial. Contohnya antara suami-isteri dan ibubapa-anak. Terdapat andaian bahawa tiada niat untuk berkontrak kecuali jika terdapat fakta-fakta yang boleh menafikan andaian tersebut, contohnya perselisihan faham antara suami isteri
2. Perjanjian Perniagaan/Komersil. Dalam perjanjian begini terdapat andaian bahawa ada niat untuk berkontrak.

Kes BALFOUR v BALFOUR [1919] 2 KB 571

Fakta Kes:

Defendan adalah seorang kakitangan kerajaan yang berkhidmat di Ceylon (Sri Lanka). Semasa ketiadaaanya di England, beliau berjanji akan membayar kepada isterinya elaun bulanan sebagai nafkah. Isterinya tidak dapat ikut serta atas alasan kesihatan. Suaminya gagal membuat bayaran dan isteri membuat tuntutan di mahkamah atas alasan pecah kontrak.

Keputusan:

Mahkamah memutuskan bahawa ia bukan satu perjanjian yang boleh dikuatkuasakan oleh undang-undang kerana pihak-pihak tidak berniat yang mereka akan menghadapi akibat undang-undang.

Keadan di atas berbeza bagi mereka yang memasuki kontrak untuk perniagaan. Ini kerana mereka lebih bersedia untuk mengikat diri mereka di sisi undang-undang.

Kes: MERRIT v MERRIT [1970] 2 All E R 760

Fakta kes:

Suami telah meninggalkan rumah perkahwinan mereka yang dimilik bersama dan tertakluk kepada gadaian. Suami dan isteri telah berjanji dimana suami akan membayar isteri £40 sebulan dan isteri akan membayar pinjaman sehingga selesai. Apabila selesai rumah tersebut akan dipindahmilik atas nama isteri sebagai tuan punya tunggal. Perjanjian itu direkodkan di atas sekeping kertas dan ditandatangani oleh suami. Setelah bayaran pinjaman selesai, suami enggan membuat pindahmilik rumah atas nama isteri. 

Keputusan:

Mahkamah memutuskan berdasarkan keterangan yang ada , kedua-dua telah bersedia untuk mengikat diri mereka disisi undang-undang, oleh itu suami mesti memindah milik harta atas nama isteri.