MEMAHAMI AKTA PERHIMPUNAN AWAM 2012

MEMAHAMI AKTA PERHIMPUNAN AWAM 2012

1. PENDAHULUAN

Rang undang-undang Akta Perhimpunan Aman 2012 (APA 2012) dibentangkan untuk bacaan kali pertama oleh Menteri di Jabatan Perdana Menteri, Datuk Seri Mohamed Nazri Abdul Aziz di Dewan Rakyat pada 23 November 2011. Dalam pada itu juga turut membentangkan Rang Undang-Undang (Pindaan) Akta Polis 1967 untuk bacaan kali pertama.

Ia dibahaskan oleh enam ahli Parlimen selama empat jam. Antaranya ialah Ketua Pembangkang Datuk Seri Anwar Ibrahim (PKR-Permatang Pauh), Abdul Rahman Dahlan (BN-Kota Belud), Lim Guan Eng (DAP-Bagan), Abdul Hadi Awang (PAS-Marang), Ibrahim Ali (Bebas-Pasir Mas) dan P Kamalanathan (BN-Hulu Selangor). Penggulungan oleh Menteri Di Jabatan Perdana Menteri Datuk Seri Nazri Aziz.Yang dipertua Dewan Rakyat, Tan Sri Pandikar Amin Mulia hanya membenarkan ahli parlimen kanan pembangkang untuk berbahas.

APA 2012 diluluskan di Parlimen pada 24 November 2011. Ia adalah merupakan transformasi terhadap kerangka undang-undang sedia ada berhubung hak perlembagaan warganegara untuk berhimpun.

Mukadimah (preamble) kepada Akta berbunyi:

“Suatu Akta yang berhubung dengan hak untuk berhimpun secara aman dan tanpa senjata dan memperuntukkan sekatan-sekatan yang tertentu perlu atau suai manfaat yang berhubungan dengan hak demi kepentingan keselamatan Persekutuan atau mana-mana bahagiannya atau ketenteraman awam, termasuk perlindungan hak dan kebebasan orang lain, dan untuk memperuntukkan perkara-perkara yang berkaitan.”

Tujuan Akta

·         Membenarkan warganegara menganjurkan dan menyertai perhimpunan secara aman dan tanpa senjata dengan sekatan-sekatan tertentu demi kepentingan ketenteraman dan keselamatan awam.

·         Bagi memastikan kebebasan individu untuk berhimpun secara aman selaras dengan hak yang termaktub dalam Perkara 10, Perlembagaan Persekutuan.

·         Mengelak berlakunya demonstrasi jalanan seperti Perhimpunan Bersih 2.0 (9 Julai 2011), Perhimpunan Bersih 3.0 (28 April 2012), Perhimpunan Hindraf 2007 dan lain-lain.

·         Menetapkan hak berhimpun tidak terpakai kepada bukan warganegara dan kanak-kanak (15 tahun ke bawah).

·         Meliputi hak bukan sahaja kepada penganjur dan peserta untuk menyertai perhimpunan secara aman tanpa senjata malah turut mengambil kira kepentingan awam dan masyarakat setempat.

Perhimpunan didefinisikan sebagai “suatu perhimpunan sesuatu bilangan orang yang disengajakan dan sementara di sesuatu tempat awam, sama ada atau tidak perhimpunan itu diadakan di sesuatu tempat tertentu atau bergerak”.

Manakala tempat awam pula ialah:

a)    jalan

b)    tempat yang terbuka kepada  atau digunakan oleh orang awam

c)    tempat yang sedang terbuka kepada atau yang digunakan oleh orang awam, sama ada atau tidak:

                      i.        tempat itu pada kebiasaanya terbuka kepada atau digunakan oleh orang awam

                     ii.        dengan persetujuan nyata atau tersirat pemunya atau penghuni, atau

                    iii.        dengan bayaran wang

2. UNDANG-UNDANG LAIN MENGENAI PERHIMPUNAN

a. Kebebasan Berhimpun Dibawah Perlembagaan Persekutuan

Hak untuk berhimpun ini telah dijamin dalam Perlembagaan Persekutuan Sebagaimana diperuntukan dibawah perkara 10 (1) (b) iaitu semua warganegara berhak untuk berhimpun secara aman dan tanpa senjata. Walaubagaimanapun, hak tersebut masih lagi tertakluk kepada undang-undang yang lain. Perkara (10)(2)(b) membenarkan Parlimen melalui undang-undang mengenakan  apa-apa sekatan yang didapatinya perlu atau suai manfaat demi kepentingan keselamatan Persekutuan atau mana-mana bahagiannya atau ketenteraman awam.

b. Peruntukan di bawah Kanun Keseksaan

Seksyen 141 memperuntukan jika satu perhimpunan lima orang atau lebih adalah perhimpunan yang menyalahi undang-undang, jika tujuan bersama orang-orang yang dalam perhimpunan itu :

      i.        Dengan kekerasan jenayah, atau dengan menunjukkan kekerasan jenayah, hendak menakutkan Kerajaan Persekutuan atau kerajaan mana-mana negeri dalam persekutuan atau mana-mana penjawat awam pada menjalankan kuasanya yang sah disisi undang-undang, atau

     ii.        Hendak menentang perlaksanaan mana-mana undang-undang atau mana-mana perjalanan undang-undang, atau

    iii.        Hendak melakukan apa-apa khianat atau pencerobohan jenayah, atau lain-lain kesalahan, atau

   iv.        Dengan jalan kekerasan jenayah atau dengan menunjukkan kekerasan jenayah kepada seseorang, hendak melucutkan hak sesorang menggunakan mana-mana jalan atau haknya menggunkan air atau lain-lain hak yang tak zahir yang dimilikinya atau yang ada padanya, atau hendak menjalankan apa-apa hak yang ada atau apa-apa yang disangkakan ada, atau

    v.        Dengan jalan kekerasan jenayah atau dengan menunjukkan kekerasan jenayah kepada seseorang,hendak memaksa seseorang melakukan sesuatu yang ia tidak terpaksa di sisi undang-undang melakukan, atau meninggalkan daripada melakukan sesuatu yang ia berhak di sisi undnag-undang melakukan.
pada entri yang selanjutnya akaa diterangkan kandungan akta ini .......

bersambung .....